Dostlar ve dost olmayanlar.. ya da düşmanlar ve düşman olmayanlar..
veya arkadaşlar ve arkadaş olmayanlar…
Bu ayırımlar Allah(c.c) nin bize tahsis ettiği zaman içinde ilişki kurduğumuz ortak vasıfları insan olan kişileri kendi penceremizden yaptığımız bir tasnif değil mi?
Bu tasnifimizin ne kadar doğru olduğunu bize yine zaman gösterir.
Tasniflerimiz çoğu zaman da yanlış çıkıyor!..
Gelir zevk u sefâ dostun bana
cevr ü cefâsından, Muhibb-i sâdıkı yeğdir kişinin akrabasından.
Muhabbet bir budur ki, yükselince ufuktan, ve batıya nur saçar her taraftan, Cem şemasında doğup, her tarafa yayılır,
Kâinat fezâsında parlayarak yükselir.
İşleri kolaylaştır,
Dostum kendi nefsine, Feryâd ü figan etme,
sabret eylemlerine. Çok gördüm dostlarının
elem ve dertlerini, Ardından sürür geldi,
kalmadı hiçbirine.
Sebat…
Git kalbim kapısında dur ki o saray güzeli,
Ya seher vakti gelir, ya da gece yarısı
………
Selam, sevgi ve saygılar dostum!…